Yn y fynwent gwerin

Welais i’r meddyliau orau fy nghenhedlaeth yn disgyn i wallgofrwydd

Allach chi checio i mewn, ond byth yn adael

Felly cadwch dy phen, a cadwch dy arian

A geisiwch dderbynwch eich tynged

Fyddwn ni gyd yn mynd yna yn y ddiwedd:

Y Fynwent Gwerin

Ie wir.

Pum ar hugain mlynedd ar ol, clywais i sgwrs efo dwy o fy ffrindiau orau

Dal yn gredu mewn newid y byd

Drwy cerdd a drwy creu pethau newydd a rhydd

Ond un wedi boddi ei hun drwy feddwi

Ac yr llall wedi’i gladdu

Yn y fynwent gwerin

Dios mio.

Wel, mae’n amlwg does na dim atebion i fywyd. Dim atebion siml beth bynnag.

Dwi’n rasio lawr i’r un oed a’r sengl vinyl rwan

Ac rwan, os na pwynt o gwbl mewn gario mlaen

Hyd yn oed trio ddeall sut dwi dal yma?

Dwi wedi cael ddigon o’r ddrama

Yr fynwent gwerin

Grandewch.

O’r ddiwedd fe gafon ni anturiaeth peldroed. Ond ar ol hynny?

Pawb yn rhedeg i'r doctor, nid Dwygyfylchi neu Baris

Rwan dan ni gyd yn siarad am iechyd meddwl

Mae pawb yn cymryd Sertraline a SSRDs mond i deffro

Ac yn cario mlaen o dydd i dydd heb syrthio mewn

I’r mynwent gwerin

Aye. Aye.

Welais i’r meddyliau orau fy nghenhedlaeth yn disgyn i wallgofrwydd

Ond sylwais i heddiw: dim bai nhw di o.

Dim bai’r pobl yn trio cadw to dros eu ben

Dim bai’r pobl yn gweithio drwy’r stress ac austerity.

Na. Duw. Llywodraeth sydd ar bai, ie, yr un, un stori

Yn y mynwent gwerin

Ond mae’n waeth na hynny:

Yr tric orau chwaraeodd y ddiawl oedd troi brawd yn erbyn brawd

Yn y ddiwedd, ni i gyd sydd efo’r bai

Roedd ganddyn ni llawer o siawns i meddwl

Pwy yw’r pobl sydd wirioneddol yn cadw ni lawr

Yr lladron, y lladdwyr, ie: Dan ni wedi rhoi ein hunain

Yn y fynwent gwerin.